Zbrodnia i kara
Zbrodnia i kara jest to utwór napisany przez Dostojewskiego.
Głównym bohaterem jest Raskolnikow, który na początku powieści popełnia morderstwo lichwiarki i jej siostry. Do zbrodni tej bardzo długo się przygotowuje. Nie chce
popełnić najmniejszego błędu, mogącego świadczyć, że to on dokonał tej okrutnej zbrodni. Uważa, że zrobił dobrze, ponieważ taki pasożyt jak ona nie może żyć w
społeczeństwie i żerować na biedzie innych. Po morderstwie ukrywa wszelkie dowody zbrodni. Jednak popełniony czyn tak go przytłacza, że ten choruje. Opiekują się nim
lekarz i przyjaciel. Gdy Raskolnikow dochodzi do siebie spaceruje ulicami miasta. Podczas jednego ze spacerów poznaje Sonię, którą dotąd znał z opowiadań. Oddaje jej
wszystkie pieniądze jakie ma. Tymczasem do jego domu przyjeżdża jego matka i siostra.
Raskolnikow doprowadza do zerwania zaręczyn siostry z Łążynem, a ten w odwecie oskarża Sonię, z którą spotyka się Raskolnikow o kradzież pieniędzy. Jednak zostaje
zdemaskowany i bardzo dużo traci w oczach siostry Raskolnikowa.
Tymczasem główny bohater zostaje wezwany na komisariat by złożyć zeznanie. Uważa, że policja wie o jego zbrodni. Komisarz tymczasem nie rzuca na niego oskarżeń. Wszystko
odbywa się w spokojnej atmosferze. Przeżywa popełnione morderstwo. Nie może sobie z tym wszystkim poradzić. Przyznaje się Sonii do tego co zrobił. Ta nakazuje mu
przyznać się do winy. Ten ma mieszane uczucia. Dręczą go wyrzuty sumienia, policja zaczyna się koło niego coraz bardziej kręcić. Dopiero, gdy Sonia daje mu krzyżyk, a
wiec symbol cierpienia, udaje się na komisariat i przyznaje się do winy. Zostaje łagodnie skazany, a mianowicie, na osiem lat zesłano go na Syberię. Wraz z nim jedzie
też i Sonia. W kraju umiera jego matka, a siostra wychodzi za mąż za Razumichina.
|