Wesele
"Wesele" to utwór autorstwa Stanisława Wyspiańskiego.
Utwór ten opisuje wesele jakie odbywało się w pewnej miejscowości. Utwór rozpoczyna się od opisów rozmów weselników. Czepiec rozmawia z Dziennikarzem o polityce,
Radczyni z Kliminą o wszystkim i o niczym. Pan Młody stara się rozmawiać z wszystkimi po kolei. Jest zachwycony wsią. Inni goście opowiadają o chłopach. Uważają ich za
osoby chętne do walki, tylko trzeba nimi dobrze pokierować. Wspominają rzeź galicyjska.
Kiedy wszyscy idą się bawić, małej Isi ukazuje się Chochoł, który zapowiada nadejście innych zjaw. Dziewczynka jednak go przepędza.
Marysi ukazuje się Widmo zmarłego narzeczonego, które chce z nią zatańczyć.
Dziennikarzowi ukazuje się Stańczyk, który zarzuca mu bierność. Uważa, że jest zakłamany i fałszywy.
Poecie ukazuje się Czarny Rycerz, który wypomina mu jego twórczość. Uważa, że powinien on pisać utwory nawiązujące do walki.
Do Pana Młodego przychodzi Hetman, który krytykuje jego powierzchowne zbliżenie się do chłopów.
Dziadowi ukazuje się Upiór, który przywołuje rabację galicyjską.
Do gospodarza przybywa natomiast Wernyhora, który wzywa go do zebrania przed świtem chłopów do walki. Gospodarz jednak nie robi tego, wysługuje się Jaśkiem, sam
natomiast idzie spać.
Goście weselni rozmawiają ze sobą szeptem o weselu i gościach.
Tuż przed świtem zostaje obudzony Gospodarz, który zapomniał o nocnym spotkaniu. Gdy już sobie wszystko przypomniał wyszedł z chaty. Przed chatą zgromadzili się chłopi
z kosami gotowi do walki, tymczasem Jasiek zgubił róg i nie może w niego zadąć, by wszystkich obudzić. W tym przypadku zadanie nie zostało wypełnione. Gdy już zaświtało
chochoł nakazał powyjmować chłopom kosy z rąk i wszyscy w takt muzyki ruszyli tańcząc monotonny, obłędny taniec.
|