Kordian
"Kordian" to utwór autorstwa Juliusza Słowackiego.
Główny bohater na początku utworu rozmawia ze swym sługą o śmierci jego przyjaciela.
Później przechadza się z Laura po ogrodzie Jest w niej nieszczęśliwie zakochany. Wielokrotnie ukazuje jej jak bardzo ją kocha, jednakże dziewczyna za każdym razem go
odtrąca. Chłopak postanawia popełnić samobójstwo. Wieczorem dziewczyna, czytając list od niego ma wyrzuty sumienia, że tak go potraktowała. Wypatruje go przez okno, ale
niestety nigdzie go nie widzi. Przychodzi tylko do niej sługa Kordiana, który informuje ją, że panicz się zastrzelił. W rzeczywistości jednak nie zrobił tego.
Chłopak rozpoczyna więc swą wędrówkę po świecie. Odwiedza wiele różnych miejsc, np.. Watykan, gdzie zarzuca papieżowi, że nie interesuje się Polską, Londyn, gdzie
rozprawia z Dozorcą, że światem rządzą tylko pieniądze i wiele innych miejsc.
Kolejny akt rozgrywa się w Warszawie, gdzie odbywa się koronacja cara. Tymczasem w podziemiu odbywa się spotkanie trzech spiskowców, którzy chcą targnąć się na życie
cara, jednak zastanawiają się jak to zrobić. Nagle chce wejść do podziemi ktoś nie znający hasła, więc zabijają go. Cały czas zastanawiają się w jaki sposób zabić cara.
Nie mogą się zdecydować, gdy Kordian wstaje i twierdzi, że to on to zrobi. Niestety zostaje złapany i zamknięty w szpitalu dla obłąkanych.
W szpitalu Kordiana odwiedza doktor. Chłopak przekonuje go do swych idei. Doktor jednak uświadamia go, że jego idee odbiera tak jak idee każdego innego wariata
znajdującego się w szpitalu. Nagle wpadają żołnierze i zabierają chłopca na śmierć.
Car z Konstantym sprzeczają się nad tym czy zabić Kordiana. Jeśli przeskoczy on piramidę z bagnetów to życie będzie miał darowane. Mimo iż to zrobił, został
rozstrzelany.
|