Pinokio
"Pinokio" autorstwa Carlo Collodie to piękny utwór.
Pewnego dnia stolarz Antonio znalazł w swym warsztacie odpowiedni kawałek drewna, by zrobić nogę od stołu. Zabrał się więc do pracy, ale nagle ku jego zaskoczeniu jakiś
głos przemówił do niego. Bardzo się wówczas wystraszył i przestał pracować. Następnego dnia ów kawałek drewna podarował swemu koledze. Dżepetto, bo tak miał na imię ten
kolega, postanowił wyrzeźbić z niego pajacyka i nazwać go Pinokiem. Ku jego zdziwieniu, pajacykowi zaczęły się ruszać oczy i rosnąć nos. W taki sposób powstał Pinokio.
Okazał się bardzo niegrzecznym chłopcem. Przez niego biedny Dżepetto trafił do więzienia. Wówczas to nastały trudne chwile dla pajacyka. Nie miał nawet co jeść. Pewnego
wieczoru usnął przy kominku i spaliły mu się nogi. Następnego dnia rano wrócił Dżepetto.
Pinokio przyrzekł ojcu, że gdy zrobi mu nowe nogi, to zacznie chodzić do szkoły i będzie grzeczny. Dżepetto sprzedał swą kurtkę, by kupić mu rzeczy niezbędne do szkoły.
Pinokio przyrzeczenia jednak nie dotrzymał. Spotkało go wiele przygód, dobrych i złych, jednak za każdym razem udawało mu się wyjść z opresji. Pewnego dnia spotkał na
swej drodze wróżkę,. Która obiecała mu zamianę w chłopca, jeżeli będzie już grzeczny. Chłopiec obiecał poprawę i nawet się zmienił, ale pewnego dnia za namową kolegi
wybrał się do Zabawkonii i spędzili tam kilka miesięcy. Zamienił się przez to w osła i został sprzedany. Wkrótce trafił do brzucha rybopsa, gdzie odnalazł Dżepetta.
Uratował ojca z brzucha tego potwora i zaczęli wędrówkę w poszukiwaniu schronienia. Dzięki wróżce zamieszkali w pięknym mieszkaniu. Mieli pieniądze i wygodne życie.
Wróżka także odmłodniała trochę Dżepetta, który nie musiał się już martwic o swe zdrowie i mógł wrócić do rzeźbienia w drzewie.
|