Wybrane pieśni
Horacy był najwybitniejszym poetą starożytnego Rzymu, autorem wspaniałych pieśni. Pieśni nazywane są również odami. Ich tematyka jest bardzo różnorodna. Można w nich
znaleźć motywy religijne, czy też biesiadne. Niektóre z nich poświęcone są bogom, inne polityce, miłości, czy też etyce. Pieśń "Exegi Monumentum", czyli "Wybudowałem
pomnik" wychwala talent samego autora, który jest przekonany o tym, że jego dzieła są wielkie i takie pozostaną na wieki. Autor jest w pieśni podmiotem lirycznym, nie
szczędzi sobie pochwał i oklasków. Wie, że jego twórczość jest zarazem pomnikiem, który wybudował sobie za życia. Wierzy, że jego dorobek nigdy nie przeminie, nawet po
jego śmierci. Nic nie będzie w stanie zniszczyć jego dorobku, "nie naruszą go deszcze gryzące nie zburzy oszalały Akwilon", "oszczędzi go nawet łańcuch lat
niezniszczonych i mijanie wieków". W pieśni "Do Postuma" zawarty jest motyw śmierci. Podmiot liryczny, czyli autor zwraca się do swojego rozmówcy, Postuma. Przekonuje
go, iż nie ma w życiu nic pewniejszego, niż śmierć, która o nikim nie zapomni i po każdego przyjdzie. Autor potępia tych, którzy lekceważą śmierć i nie zauważają jej w
życiu. Bardziej pozytywną i radosną pieśnią, ale zarazem refleksyjną jest pieśń "Carpe Diem", co oznacza "chwytaj chwilę". Autor zwraca uwagę na to, że w życiu tak
naprawdę liczy się chwila. Należy czerpać przyjemność z każdej chwili życia i nie zastanawiać się nad przyszłością, nad tym "jaki nam koniec gotują bogowie". Należy
cieszyć się chwilą, bo tylko ona tak naprawdę się liczy. W pieśni "Do Apollina" autor przedstawia siebie, jako człowieka nieprzeciętnego, różniącego się od innych. Nie
pragnie on bogactw tak jak inni. Uważa, że zbiory Kalabrii, złoto, czy też kość indyjska nie przyniosą mu szczęścia. Jemu wystarczy jedynie oliwki, lekkie ślazy i
cykoria. Autor prosi Apollina o zdrowie, dobry umysł i natchnienie.
|