Do domu rodzinnego przyjeżdża na wakacje młody Tadeusz. Po przyjeździe widzi on, iż dom jest pełen gości, którzy przyjechali by uczestniczyć w pewnym procesie o stary zamek, który kiedyś był własnością bardzo bogatego magnata Stolnika Horeszki. Otóż proces ten toczy się między dobrym krewnym Horeszki, a Hrabią Soplicą. Późnym wieczorem odbywa się uczta na które bierze udział Tadeusz, na niej tez uwodzi go ciotka Telimena. Myśli on iż ona jest dziewczyną którą widział rankiem. Kolejnego dnia wszyscy biorą udział w polowaniu na niedźwiedzia. Zaś w Jankiela karczmie, zjawia się ksiądz Robak, który namawia szlachtę, aby godni przyjęła wojska napoleońskie. Niedźwiedź został zabity ... Czytaj dalej...

Wiersz ten opowiada o historii dwojga ludzi w sobie zakochanych, którzy każdego wieczora się widują. Nie wiemy o nich zbyt wiele. Otóż mężczyzna jest młody, jest on strzelcem, lecz o dziewczynie nic prawie nie wiemy, sam autor wiersza mówi o niej niewiele. Każdego wieczoru przy świetle księżyca spacerują oni nad brzegiem jeziora o nazwie Świteź. Pewnego wieczoru chłopak ten klękając prosi ta dziewczynę o rękę, ślubuje on jej miłość oraz wierność, prosi ja również o spędzenie życia razem z nim. Natomiast dziewczyna ta przestrzega swojego kochanka, i mówi mu iż jeśli złamie on daną jej przysięgę to własną duszę skarze na bezczasowe cierpienie, potem dziewczyna znika za drzewem. ... Czytaj dalej...

"Konrad Wallenrod" to utwór autorstwa Adama Mickiewicza. Akcja dzieła rozgrywa się w Malborku, kiedy to wybrano tytułowego bohatera na Wielkiego Mistrza Zakonnego. Długo zastanawiano się przed wyborem, ale liczba zalet przeważyła nad wadami. Mimo, że go nie znali, postanowili mu zawierzyć. W końcu jednak wybrano go na mistrza. Jednak gdy się to stało, mimo obietnic, Konrad długo zwlekał z wyprawami na Litwę. Zamiast tego narzucał wszelkie posty, pokuty i cnoty na poddanych. Bardzo się to im nie podobało. Nie rozumieli dlaczego mają to wszystko robić. Nocami Konrad wymykał się na spotkania z Pustelnica Aldoną, która była jego żoną. Okazało się, że Konrad dla dobra ojczyzny zrezygn ... Czytaj dalej...

Scena pierwsza, trzeciej części Dziadów, czyli scena więzienna dotyczy samotnego w celi więźnia, nad którym pojawia się anioł i przepowiada mu przyszłość, lecz więzień wcale z tego nie jest zadowolony. Zmienia się on nagle z Gustawa na Konrada. Druga scena przedstawia wielką improwizację. Natomiast w całej celi Konrada zbierają się wszyscy więźniowie na wigilię, wszyscy opowiadają jak trafili do aresztu. Zaczął on wygłaszać wielką improwizację, żąda on od Boga władzy nad narodem. Posuwa się on do bluźnierstwa. Scena trzecia przedstawia Egzorcyzmy, otóż do celi Konrada wszedł ksiądz Piotr, który zaczął odprawiać egzorcyzmy, gdyż Konrad pozostał opętany przez szatana. Uratuje ... Czytaj dalej...